Benodigdheden
Dogdance is een sport waar je in zijn kaalste vorm betrekkelijk weinig voor nodig hebt:
- een hond
- een clicker
- lekkers
- een speeltje waar de hond gek op is
- een of meer goede oefenterreinen
- een goed humeur en een positieve instelling
De oefeningen zelf kun je willekeurig waar aanleren, in je eigen woonkamer (geen gladde vloer), op een grasveldje of rustig parkeerterrein in de buurt, dat maakt niet uit. Een clicker, lekkers en een speeltje... meer benodigdheden kan ik zo gauw niet bedenken.
Of je dan al echt aan het dogdancen bent, weet ik niet (daar hoort eigenlijk wel muziek bij), maar je bent in ieder geval op een erg leuke manier met je hond bezig!
Zodra je iets serieuzer verder gaat, heb je vaak toch wat meer nodig en zijn er meer zaken om rekening mee te houden.
Trainingsplek
Vaak zal een parkeerterrein of speelpleintje bij je in de buurt als trainingsplek al vrij goed voldoen als plaats om te trainen - mits je geen rommel van je hond achterlaat en geen ruzie krijgt met moeders. In ieder geval een groot, verhard oppervlak waar je op bepaalde tijden zonder te veel afleiding kunt trainen.
Ondergrond
Zeker voor het oefenen van sprongen moet je echter zorgen voor een zachtere, maar wel effen ondergrond. Let ook op dat het niet glad is. Anders kan de hond zich blesseren - zie ook Gezondheid.
Met slecht weer is het erg prettig als je een paar vierkante meter in huis vrij kunt maken waar je althans aan die oefeningen kunt werken die wat minder meters vreten. Zorg hier wel voor een veilige ondergrond: een stroef tapijt, stroeve tegels of een ander oppervlak waar de hond niet op kan uitglijden. Ook hier weer: zie Gezondheid.
Spiegelwand!
Wil je je trainingsplek binnen helemaal superdeluxe maken, zorg dan voor een spiegelwand: dan kun je jezelf en je hond uit meerdere hoeken bekijken, zodat je beter kunt beoordelen of hij de oefeningen goed doet en of die oefening wel op die plek in de muziek past.
Overigens kunnen bij buiten trainen winkelruiten en dergelijke prima dienst doen!
Hulpmiddelen
Behalve een of meerdere goede trainingsplekken heb je een aantal hulpmiddelen echt nodig, andere maken het je in bepaalde situaties gewoon makkelijker.
Muziek
Allereerst heb je iets nodig voor muziek. Als je in je woonkamer een trainingsplek hebt kunnen maken, heb je waarschijnlijk een stereo-installatie direct bij de hand. Voor buiten kun je kiezen uit een aantal mogelijkheden.
Telefoon
Muziek op je telefoon is erg prettig als je alleen traint en/of in de buurt snel overlast veroorzaakt. Met de juiste oordoppen of koptelefoon en als je de draadjes naar de koptelefoon handig geleidt, kun je nog behoorlijk vrij bewegen.
Wel iets om op te letten is het volume. Als je hem te hard zet, hoor je je eigen stem namelijk niet meer en heb je de neiging om de commando's naar je hond te schreeuwen. Deze begrijpt niet dat de baas ineens zo gek doet en kan daardoor in de war raken of zelfs geschrokken afdruipen. Zet hem dus zo hard dat je de muziek nog goed kunt horen, maar zo zacht dat je je eigen stem goed kunt verstaan als je op dezelfde manier tegen je hond praat als altijd.
Draagbare speler
Als je met meerdere mensen traint of graag alle bewegingsvrijheid hebt en in de buurt geen overlast veroorzaakt, heb je een draagbare speler of boxjes bij je telefoon nodig. Ook als je toeschouwers hebt die komen kijken hoe het gaat, is zo'n apparaat heel wat leuker dan iemand zonder geluid te zien swingen op zijn telefoon-met-oordopjes.
Metronoom
Een metronoom is een apparaatje dat ritme aangeeft. De mechanische vorm ken je vast wel: een apparaat met een slinger dat met een tikgeluid de maat aangeeft terwijl iemand een muziekstuk speelt. Tegenwoordig bestaan ze ook in app-vorm voor op je telefoon. Hij geeft de ritmesnelheid in piepjes aan en je kunt hem op vierkwarts-, tweekwarts- en driekwartsmaat zetten.
Een metronoom kan op diverse manieren diensten bewijzen. Allereerst kun je met een metronoom opnemen wat de ritmesnelheid van je hond is. Als je die weet, kun je ook veel makkelijker kijken of een muziekstuk geschikt is voor jouw hond. Hoe dat werkt, heb ik beschreven op de pagina Muziek uitzoeken.
Verder kun je een metronoom ook gebruiken bij het oefenen. Zet hem op de maat van jullie muziek en oefenen maar! Voor het oefenen op snelheid is het prima. Wil je passages oefenen, moet je wel goed weten hoe je muziek in elkaar zit.
Een voordeel van met het metronoom training vind ik, dat ik niet zo gauw zo heerlijk aan 't swingen ben dat ik maar doorga en vergeet op te letten of mijn hond het nog kan volgen, of ik niet te veel van hem vraag, en of ik hem wel op het juiste moment beloon. Kortom, met een metronoom is mijn concentratie meer op de hond en de training gericht.
Een nadeel tegenover trainen op muziek is dat ik iets minder de 'swing' van de muziek heb, waardoor ik ook minder swingend beweeg. Toch is dat hetgene waar de hond aan moet wennen.
Al moet je ook weer uitkijken met overdreven swingen: je trekt al gauw de aandacht van de hond weg, terwijl hij in het middelpunt van de belangstelling hoort te staan. Niet te wild bewegen dus!
Muziekbewerkingsprogramma
Om je muziek te kunnen bewerken, heb je op je computer een programma'tje nodig. Bijvoorbeeld om er een stuk tussenuit te halen of het einde er op precies die plek af te hakken. Bovendien kun je het nieuwe einde dan nog een bepaalde 'effect' meegeven, bijvoorbeeld een 'fade' of juist een explosie van geluid.
Ook kun je met zo'n programma je muziek in kleine stukjes hakken, wat makkelijk is bij de training: je kunt heel snel precies naar de passage die je wilt oefenen, en je kunt die passage op 'repeat' zetten.
Veelgebruikte benamingen voor dergelijke programma's zijn 'audio editor' of 'audio editing software'. Soms heb je ook een conversieprogramma'tje nodig tussen wave- en MP3-formaten.
Videorecorder
Ook een videorecorder kan goede diensten bewijzen - of tegenwoordig je telefoon, als je hem handig kunt neerzetten of iemand hebt die je oefeningen opneemt. Alleen al bij de training van losse oefeningen.
Zo kan een video-opname duidelijk maken hoe de hond het doet, of hij fouten maakt of gewoontes heeft binnen een oefening die jij normaal niet kunt zien, en hoe hij eruitziet bij het uitvoeren van oefeningen.
Maar een opname kan je ook helpen ontdekken of je zelf fouten maakt waarvan je je niet of nauwelijks bewust bent. Zo ontdekte ik op video trainingsfouten zoals gemiste klikkansen en stressopbouw bij de hond waardoor ik de sessie eigenlijk had moeten afbreken. Ook merkte ik dat ik de neiging had mijn hoofd te laten hangen om mijn hond beter te zien volgen.
Op de pagina Muziek uitzoeken heb ik ook uitgelegd hoe een video-camera zijn nut kan bewijzen bij het vinden van het juiste ritme, de juiste maat voor jouw hond.
En natuurlijk is een video-camera ook een goed hulpmiddel als je echt aan het dansen gaat. Je kunt zien of de muziek en de bewegingen inderdaad zo goed bij elkaar passen als je in je hoofd had, of de hond de oefeningen op de snelheid van de muziek goed kan uitvoeren, en of hij alle overgangen moeiteloos doet of dat hij standaard ergens hapert. Ook je eigen bewegingen en houding kun je goed beoordelen, en natuurlijk ook weer je trainingsfouten!
Je hoeft een video-camera natuurlijk niet constant te gebruiken, maar eens in de paar weken, en vaker als je naar een wedstrijd toe traint, kan het zeker een hulp zijn, vooral als je niet of niet vaak met een trainingspartner kunt trainen die je eerlijk vertelt - of kàn vertellen - hoe je het doet.
Het is natuurlijk niet leuk je fouten zo op video terug te zien. Maar als je weet wat je fouten zijn, kun je er tenminste wel aan werken om ze op te lossen!