Over ons

Welkom > Over ons > Ronja > Ronja's dagboek > 4 maanden > 17 weken oud
Welkom





Ronja's dagboek - 17 weken oud (week 9 bij ons)

 

Vorige week | Overzicht dagboek | Volgende week

Ik merk dat het bijhouden van het dagboek meer moeite gaat kosten. Ook Paul neemt niet meer dagelijks foto's. Wij krijgen het dan ook weer drukker naarmate we meer in het normale stramien terecht komen.
Mogelijk ga ik daarom binnenkort over op alleen rapporteren van de belangrijkere feiten in een week.

 

Naar boven Naar beneden Vrijdag 31 augustus 2007

Ergens vlak nadat de wekker afgaat, gaat ook Ronja af. Tijd om echt op te staan...

Bench: kort, maar wel het echte werk

Paul wil vanochtend boodschappen doen. Na het ontbijt van de honden zetten we haar na een rondje tuin (niets) direct in de bench, waarna Paul mij wegbrengt en aansluitend boodschappen gaat doen. Als hij terugkomt, is alles stil. Hij komt de buurvrouw tegen en vraagt nog of zij Ronja heeft gehoord. Nee hoor, ze heeft haar zelfs nog nooit echt gehoord. Heerlijk zo'n buurvrouw! En knappe puppy natuurlijk!

Wel ruikt het in de woonkamer wat sterker naar zweetvoetjes dan anders. Misschien heeft ze zich toch wat druk gemaakt, maar dan is ze er in ieder geval ook weer goed overheen gekomen. Al met al heeft ze niet zo lang in de bench gezeten, maar ons vertrek was wel vergelijkbaar met dagen dat we allebei naar kantoor moeten. Al met al is ze nu echt wel klaar voor het echte werk en verwacht ik dat ze het ook gewoon aankan.

Training: hierkomen

Een van de oefeningen die we nog niet hebben voor het halen van Level 1, is het hierkomen. Vanmiddag komen Paul en ik er eindelijk weer eens aan toe. Het is direct heel duidelijk dat Ronja meer gewend is om naar mij te komen dan naar Paul. En even later ook dat ik ook nog eens de betere beloningen heb. Joschka's brokken, die Ronja erg lekker vindt, kunnen toch echt niet op tegen een mengsel van kleingeknipt commercieel hondenlekkers. Als ze al bij Paul komt, heeft ze na het eten van het lekkers zoveel haast om weer bij mij te komen, dat ik niet eens de kans heb om haar te roepen.

Als ik Paul een portie van mijn lekkers geef, gaat het direct al beter. Door Ronja na het hierkomen steeds twee of drie lekkertjes te geven, heeft ze ook iets minder haast om direct bij de ander te innen, zonder op het commando te wachten. En als ze wel te vroeg vertrekt, gewoon niets geven en haar weer terugroepen bij degene die haar het laatst riep.

Ronja geniet duidelijk van het op en neer rennen - èn natuurlijk van het innen van het lekkers. Want uiteindelijk draait het voor haar daar allemaal om.

Kortom, ze is nog niet geslaagd, maar het was gewoon een erg leuke en leerzame sessie voor ons allemaal.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Zaterdag 1 september 2007

5.20 uur. Ik zet de babyfoon uit. Maar kleine donder blijft af en aan piepen en knerpen. Ze is geen 2 tot 5 minuten stil.

Pup genereert moordneigingen

Uiteindelijk ga ik na een langere periode met hooguit wat heel zacht piepen toch maar naar beneden. Als ze me op de trap hoort, begint ze weer te krijsen. Ik ga toch maar naar binnen, begroet uitgebreid de andere honden en vraag hen uiteindelijk om kalmte. Zelf installeer ik me rustig op de bank en probeer door het gekrijs heen nog wat na te dommelen. Uiteindelijk is ze langer stil. Ik kom overeind. KRIJS. Ik zak weer achterover. Na nog een paar herhalingen pluk ik haar, inmiddels in niet al te vriendelijke stemming, niet al te zachtzinnig uit de bench en zet haar in de tuin.

Moet ze nou dringend? Nee. Ze doet een voor de ochtend vrij kleine plas. Poepen doet ze niet. In de bench liggen geen onaangename verrassingen. Mijn stemming wordt er niet beter op.

Klein beetje afgekoeld

Als ik haar uitlaat, koel ik een klein beetje af, maar het duurt echt even voor ik weer wat waardering voor die dramneus kan opbrengen. Ik doe toch even wat oefeningetjes met haar, die ze prima uitvoert. Ik beloon afwisselend met voer en spelen. Vanochtend lijkt Ronja zowaar zelfs een lichte voorkeur voor spelen te hebben.

Maar toch nog niet helemaal

Als Paul terug is met Joschka ga ik met Kari op pad. Heel kort train ik, maar binnen 5 kliks merk ik dat mijn stemming nog steeds niet bepaald optimaal is. Om ervoor te zorgen dat Kari dat niet op zijn brood krijgt, lopen we maar snel verder.

Conserveringsmiddelen? Kruidig eten?

Als ik thuis kom, staat Paul ook half te stomen. Ronja heeft al die tijd enorm met Joschka zitten klieren. Nou ja, Joschka was meer slachtoffer en Ronja erg hyper. Paul vraagt zich hierdoor en door haar bansheesessie vanochtend af of ze misschien iets verkeerds gegeten heeft... Nu heb ik vorige week een pot met commercieel lekkers geknipt, naast de normale gedroogde ingewandenmix. Dus daar zou het aan kunnen liggen.

Dan valt ons oog op de wokpan in de hoek van de keuken. Daar hebben de drie honden gisteravond de restjes van de eigengemaakte babi pangang (nou ja, babi is varken, ik weet niet wat rundvlees is in het Indonesisch) uit staan schrapen.
OK, voorlopig dus even rustig aan met de commerciële troep èn met restjes gekruid eten. Misschien ligt het daar niet aan, maar dat kunnen we altijd nog eens één voor één uitproberen als we onszelf willen pijnigen.

Bench

Als wij klaar zijn met ontbijten, loop ik nog even naar buiten met Ronja. Nee hoor, dat plassen hoef ik niet, zegt Ronja's koppie. Als ik binnen alle speeltjes verzamel die ze vanmorgen uit de bench heeft gesleept om met Joschka te klieren, drentelt ze er zelf al in. Knappe puppy! Na een paar uurtjes laat ik haar er weer uit. Ze heeft het grootste deel liggen slapen - en ik heb ook wat slaap ingehaald.

Met deze sessie heeft ze in ieder geval weer wat voortzetting van haar bench-ritme. En dat heeft ze nodig. Maandag gaan Paul en ik weer allebei naar kantoor. Deze keer heb ik er wel echt vertrouwen in dat het goed gaat.

Training: handtouch - geslaagd!

Ongeveer 10 kliks, het levert geen enkel probleem op. De eerste keer was ook direct raak.

Training: staan

Hierkomen kan ik alleen met Paul, of in ieder geval een ander persoon doen. Ik hoop dat later vandaag nog eens te doen, zodag ik die ook kan afstrepen, waarna Ronja volledig geslaagd zou zijn voor Level 1.

Ik besluit maar weer eens aan het staan te werken. Daar ben ik mee gestopt toen ik besloot me volledig op Level 1 te concentreren. Nou, voor deze oefening zijn we volgens mij ook weer terug bij af. Soms letterlijk. Soms geeft Ronja de voorkeur aan zit.

Maar in de loop van de sessie van zo'n 30 kliks (makkelijk als je tussendoor voertjes uittelt, dan weet je hoeveel kliks je geeft) zie ik steeds vaker en makkelijker het staan weer terugkomen. Als ik op de grond zit, doet Ronja het links en rechts van mij met haar neus naar mij toe best goed. Voor me is het veel moeilijker en neigt ze veel meer naar zitten en liggen. Na een paar goeie kliks links of rechts van me, probeer ik het steeds weer voor me. En op het laatst kan ze daar ook een paar goeie succesjes boeken.

Einde sessie: even spelen

Aan het einde van de sessie krijgen ze alle drie (zelfs Joschka die nog in zijn mand ligt te pitten, hij heeft zelfs de i-click niet gehoord, een teken dat hij weer wat dover is geworden) nog een lekkertje. Waarna Ronja Kari uitgebreid uitdaagt tot spel. Even wil hij er niet aan en weer ik Ronja voor hem af. Maar dan daagt Kari haar zelf ook uit. OK Spetsen, ga je gang!

Ach, ze zijn snel genoeg klaar. Blijkbaar is Ronja's hyperactieve bui van vanochtend wat gesleten.

Wandelen

Ronja en Kari laat ik 's middags samen uit. Paul loopt mee, met fototoestel. Gezellig voor mij en leuk, want dan komen er weer wat actiefoto's van buiten. In de Balij staan momenteel een paar enorme ronde hooibalen te wachten op verpakking en afvoeren. Gisteren heb ik daar al met Kari wat mee gespeeld: dat hij via mijn bovenbeen erop springt en via mijn rug er weer af. Ik vind dat zo prachtig, dat ik dat soort dingen met Kari gewoon kan uitproberen. Hij vindt het allemaal zo gaaf, dat geklauter, en vertrouwt volledig op mij dat ik hem veilig houd. Soms moet ik daarvoor ineens alle zeilen bijzetten, omdat hij soms iets heel anders, en iets veel gevaarlijkers, doet dan ik van hem vroeg of verwachtte.

Nu kan Paul dat spelen met de hooibalen mooi op de foto vastleggen. Met Ronja eromheen en erbij levert dat weer de nodige enige foto's op.

Opspringen via mijn been
En dan omlaag via mijn rug
Waar zo'n vreselijk lastig puppenmonster Kari staat op te wachten
Dus hou ik haar maar even tegen

Trainen met middagmaaltje: staan en naamherkenning

Na de wandeling geef ik Ronja haar eten. Ik ga verder met het staan. Als ik haar eenmaal in positie heb, kan ik haar met per klik een tel erbij steeds weer op 4 tellen krijgen. Duur opbouwen is niet het probleem. Ze snapt de positie nog niet, hoe ze erin moet komen. Dan vervalt ze steeds naar zitten of liggen. Maar goed, vanmorgen kreeg ik haar eerst bijna niet in de sta-positie, dus hoe dan ook een flinke vooruitgang.

De naamherkenning werk ik aan omdat ze buiten vaker niet op haar naam reageert. Bij Kari heb ik dit vaak apart geoefend. Gewoon naam zeggen, klik en beloon. En dan naam zeggen, pas na reactie klik en beloon. Dan bij lichte afleiding, iets moeilijker afleiding, enz. Maar met Ronja start ik bij stap 1 en in de badkamer kan ik maar moeizaam naar stap 2. Geeft niet, het is een mooie afsluiting van een goeie training.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Zondag 2 september 2007

6.10 uur. GELUKKIG!!!

Tandjes

Als ik na wat uitslapen op bed nog even met Ronja speel, zie ik ineens een veel voller rijtje ondertanden staan dan ik me van de foto eerder in de week herinner. Het ziet er zelfs een beetje overvol uit. Ik vraag Ronja het speeltje los te laten en probeer rustig haar voortandjes te bekijken. Ze laat het zowaar voor enkele seconden tegelijk toe. Inderdaad: zowel onder als boven komen de twee middelste vaste tandjes door. Wat gaat dat toch snel bij honden! Uiteraard spelen we verder als beloning dat ik mocht kijken.
De tandjes rechts zijn van Ronja.
De voorste twee tandjes zijn doorgekomen.

 

Wandelen en hierkomen

Kari geef ik een lekker lange ronde. Daarna is Ronja aan de beurt, terwijl Paul met Joschka op pad gaat. Met Ronja doe ik een rondje waarbij ik haar op een aantal veilige grasvelden los kan laten. Iedere keer als ik haar roep, komt ze gretig. Zo vroeg is er ook maar weinig afleiding. Maar op een gegeven moment komt ze ook direct als ze achter twee eenden aangaat die met elkaar aan het vechten zijn. KNAPPE PUP!

Wandelen aan een slappe lijn - zonder riem!

Het meeste gras is nog niet gemaaid, op één veld na. Gisteravond bedacht ik dat ik het lopen aan de slappe lijn wel veel op stoepen oefen, maar eigenlijk nooit op gras. De meeste gemaaide grasvelden vertrouw ik niet, omdat er meestal wel hondenpoep ligt. Ja, we hebben opruimplicht. Maar pas sinds kort, en hij wordt (nog?) niet gehandhaafd. Dus ga ik met Ronja aan de gang, maar dan zonder riem.

Ik begin naast haar en beloon haar voor naast me zijn. Dan loop ik, Ronja loopt mee, klik/beloon. Ik loop door, Ronja rent door, ik draai me om en loop de andere kant op. Zodra ze me inhaalt, klik/beloon. Ze blijft weer even bij me, klik/beloon. Ze gaat weer sneller dan ik, ik draai me om en loop de andere kant op. Ze haalt me weer in en loopt 1 stap naast me, klik/beloon.

Ik merk dat Ronja vooral één bepaalde kant op de neiging heeft om door te rennen. Blijkbaar is daar iets waar ze graag denkt te willen zijn. Het duurt even, maar uiteindelijk kunnen we ook die kant op lopen terwijl ik haar iedere stap tot iedere 3 stappen klik en beloon. Knap weer van haar!

Rul zand: kolder in de kop

Dan komen we op een kinderspeelplaats uit. Eigenlijk verboden voor honden, maar ik weet dat Ronja alles gedaan heeft en geen kinderen te zien. Wel een grote speelplek met daaronder rul zand. Feest natuurlijk voor zo'n pup. Ronja gaat 5 minuten lang even heerlijk uit haar dak, staart in die vreemde halve krulstand die honden krijgen als ze de kolder in de kop hebben en dan maar rondjes rennen en sjesen. Prachtig!

Daarna is het alweer tijd om naar huis te gaan. Zonder problemen komt Ronja en laat ze zich weer aanlijnen. Gezellig, en weer een manier om lekkers te verdienen tijdens het netjes lopen, dus heeft ze er ook totaal geen bezwaar tegen.

Comfort

De rest van de ochtend is Ronja aardig rustig. Vermoedelijk zijn die trainingsspelletjes best vermoeiend voor haar. Nu ligt ze weer in Humphreys oud mandje - ze past er amper in/op (hij heeft een heel zachte verhoogde ring eromheen), maar ze ligt er de laatste paar dagen steeds vaker. Spetsen liggen graag op een zachte ondergrond, merk ik. Ze liggen er alleen nooit lang, omdat zacht meestal ook (te) warm voor ze is.

Springen

Op de foto's is het steeds vaker te zien: een in de lucht hangende Ronja. Ze is er een paar weken geleden mee begonnen, maar haar vaardigheden in die richting groeien. Als ze omhoogspringt, bijvoorbeeld naar mijn gezicht als ik voorovergebukt sta, komt ze steeds hoger. Ik ben niet zo blij met het gedrag, maar ze is zo snel dat ik niet helemaal weet wat ik ertegen moet doen. Vooroverbuigen moet ik toch wel vaker. Nu heeft ze een aardige rem voor in het gezicht happen, maar toch...

Maar ook springt ze steeds makkelijker op Joschka's stoel. Het kost haar nu zelfs geen enkele moeite meer. Joschka kijkt soms wat verbijsterd als hij een lege stoel opstapt en die stoel tegen de tijd dat hij zich omdraait om te gaan liggen al medebezet blijkt door dat kleine puppymonster.

Training: staan

Met haar voer heb ik weer verder getraind aan het staan. Zowaar meende ik een glimpje op te vangen van gaan staan. Maar het kan net zo goed dat ik het me verbeeld heb. Het blijven staan doet ze net als vorige keer erg goed.

Ook oefen ik een klik of 5 voor de 'down', aangezien ik de indruk had dat die wat in de vergeethoek raakt. Bij Ronja, maar ook bij mij om te blijven oefenen.

 

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Maandag 3 september 2007

5.33 uur. Gelukkig stopt ze ook direct weer na 2 knerpjes. En is ze stil tot 6 uur.

Ik laat Kari en Ronja weer samen uit met de ochtendwandeling. Het kost ons deze keer wat meer moeite dan eerder. Nu hebben ze blijkbaar pas een schaapskudde over een deel van de route laten lopen - door de bebouwde kom van het dorp. Met achterlating van allerlei overheerlijke keutels. Maar toch netjes, zoals het koppeltje zich er doorheen slaat.

Bench: een volle ochtend

Na het ontbijt komt het moment om Ronja in de bench vast te zetten. We laten haar nog even in de tuin om te kijken of ze wil poepen. Dat heeft ze vanochtend niet gedaan, terwijl ze dat normaal gesproken al doet als ik haar uit de bench haal. En ook nu doet ze het weer niet. Tja, jammer dan, ze heeft volop kans gehad, ook tijdens de ochtendwandeling. Ze gaat zonder problemen de bench in. En voor ons vertrek geeft ze geen kik.

Als we thuiskomen, is het erg stil. Maar als Paul de voordeur open doet, barst wel een hoog geknerp uit de bench los, met een achtergrondkoor van de lagere blaffen van Kari en Joschka. Ronja is duidelijk heel hyper als Paul haar uit de bench laat. Haar hoge blafjes klinken gewoon verwijtend.

Gezien haar gemoedstoestand, vermoed ik dat ze wel degelijk heeft zitten blaffen. We zullen het wel aan de buurvrouw vragen als we haar zien.

Rugzak: nog steeds enthousiast

Ik ga met Kari en Ronja samen op stap. Voor Ronja pak ik de rugzak. Die moet ik echt hoog wegzetten, anders springt ze erin zonder tuigje. En dat kan echt niet voor de veiligheid, want als ze iets leuks op straat ziet, hangt ze met tuigje om vaak al met haar voorpootjes buitenboord.

Zitten nog twijfelachtig

Ze loopt gezellig met Kari op en komt keurig als ik haar roep. Als ik haar een 'zit' vraag, is dat toch even andere koek. De ene keer doet ze het probleemloos, maar de andere keer... Als ik het eens twee keer achter elkaar vraag, krijg ik een blik... Ze ziet volgens mij nog niet helemaal het voordeel in van naar mij luisteren. Ik pak haar halsband en laat haar in ieder geval merken dat we niet verder wandelen als zij alleen blijft staan.

Kari en Ronja home alone

Na Kari en Ronja laat ik Joschka uit (Paul moest direct weer terug naar kantoor). Ronja laat ik los met Kari. Als ik terug kom, zie ik een eindje groene draad liggen. Van de trui die ik aan het breien ben. Ik bekijk de schade. Die is er niet. Ze heeft alleen het bolletje, een klein restje, helemaal uitgerold. Toch moet ze op de bank zijn gesprongen om het te pakken. Dat doet ze niet als we thuis zijn, maar ze springt wel met alle gemak op Joschka's stoel.

Training: staan, zitten en liggen

Met Ronja's middagmaaltje begin ik de trainingssessie met het zitten, dat zo moeizaam ging. Als dat soepel gaat, doe ik het liggen. Als dat goed gaat, ga ik over naar het staan. Dat gaat duidelijk soepeler dan gisteren. Ze is er echt makkelijker in te krijgen en een heel enkel keertje lijkt ze het bijna zelf te doen.

Als laatste doe ik nog een keer om de beurt het zitten en het liggen. Door zo aan alle drie de oefeningen te werken, hou ik ze een beetje in evenwicht. Maar ik moet natuurlijk ook uitkijken voor verwarring...

 

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Dinsdag 4 september 2007

Ronja is vandaag 4 maanden!

En op die verjaardag maakt ze om 4.00 uur een kleine valse start. Gelukkig houdt ze na een paar kefjes op en kan ik om 6.00 uur gewoon een stille pup uit de bench halen.

Leerzame ochtendwandeling

Tijdens de ochtendwandeling loop ik weer met beide Spetsen. Op een gegeven moment erger ik me heftig aan allebei. Vooral omdat Ronja steeds voorop loopt en dan de riem strak trekt, waarna ik stilsta om haar weer terug te krijgen. Kari stopt dan voortijdig, kijk achterom of wat dan ook, waarop ik daardoor weer een ruk aan mijn hand krijg de andere kant op. Alleen het geërger en gemopper brengt ons geen van allen verder. Kari en Ronja blijven hun fouten herhalen.

Dan besluit ik steeds degene(n) die naast mij lopen te gaan belonen. De eerste paar keer is dat Kari. De eerste keer dat Kari wel wat krijgt en zij niet, kijkt ze niet echt geïnteresseerd. De volgende keer al een beetje geïnteresseerder. En dan kan ik haar daarna een paar keer belonen, terwijl Kari achterblijft en dus niets krijgt. Uiteindelijk kost het de nodige voertjes, maar geregeld kan ik beide Spetsen tegelijk belonen. Kijk, goed voor mijn humeur, leuk voor de hondjes, en ze leren er nog wat van ook. Duh!

Training: wéér staan, zitten en liggen

Na de wandelingen krijgt Ronja weer haar training met haar middagmaaltje. Deze keer begin ik met het staan. Beslist neemt Ronja deze positie makkelijker in. En één keer houdt ze hem zelfs 8 tellen vol, opgebouwd met de 300 Peck-methode.

Het zitten gaat erg goed. Ik heb de indruk dat Ronja echt baat heeft gehad bij de extra aandacht die ik aan deze oefening besteed.

Het liggen gaat weer prima. Ik ga nu systematischer wat duur opbouwen bij deze oefening.


Kari botst op Ronja, die hem wilde gaan klieren

Keurig buiten plassen

Vandaag let ik extra op dat ik Ronja vaker meeneem naar buiten om haar te laten plassen. Gistermiddag had ze toch weer een ongelukje, terwijl de achterdeur en de kamerdeur gewoon open stonden!!! Daar werd ik natuurlijk niet blij van. Maar ja, het dametje is dan ook pas 4 maandjes - nog geen leeftijd om perfecte zindelijkheid op te verwachten.

Wel heb ik de indruk dat ze eindelijk door heeft dat als ik haar meeneem naar buiten, ze dan ook wat moet doen. Drie keer achter elkaar doet ze het keurig. En ook als Paul haar laat plassen als hij thuiskomt, doet ze het weer keurig.

Zou ze iets geleerd hebben van het lang in de bench zitten, dat ze tevoren haar kans moet waarnemen als die geboden wordt? Of is het kwartje gewoon gevallen? Ach, je kunt toch niet in dat koppie kijken. Maar fijn is het wel.

Slapen en spelen

Vanavond geef ik weer les bij de KC Delft. Vanmiddag moet ik dus lessen voorbereiden. Ronja ligt een flinke tijd bij mij te slapen. Een tijdje later spelen we ook even flink met een witte sportsok met knoop. Dit was altijd het eeuwig favoriete speeltje van mijn Maltezer, waarmee hij tegelijk een fixatie op witte voorwerpen ontwikkelde. In ieder geval is het een makkelijk, klein en goedkoop speeltje waar veel honden gek op zijn. We sjorren lekker, dan vraag ik los, gooi ik het speeltje weg. Om verder te gaan, wil ik graag dat Ronja het speeltje in mijn hand legt. De coördinatie is er nog niet helemaal, of misschien begrijpt ze de bedoeling ook nog niet helemaal. Maar het lukt haar toch wel degelijk. Als Ronja het min of meer in mijn hand duwt, beginnen we weer van voren af aan. Al sjorrende zie ik een gaatje waar eerst een minitandje zat. En ik zie onder voor dat de tanden waarvan ik eerder al had gezien dat ze door waren, weer verder door zijn gekomen. Van een erg leeg bekkie wordt het daar nu ineens een overvol bekkie. Ook de sok draagt de sporen van het spelen: kleine bloedvlekjes...

Puppyspel

Als ik terugkom van de club - waar ik na mijn uurtje lesgeven heerlijk met Kari heb getraind voor dogdance - laten Paul en ik Ronja en Joschka uit. Kari heeft bij de club al gelopen. Op het grasveld aan het eind van de straat komen we Goa tegen, de Kooikerpup. Dat is een tijdje geleden! Die twee hebben 10 minuten heerlijk samen gespeeld - het is een erg rustige straat, dus durfden we ze wel los te laten. Die zullen in ieder geval prima slapen!

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do

Naar boven Naar beneden Woensdag 5 september 2007

6.10 uur. Ik word wakker van het gebabbel op mijn wekkerradio. Als ik beneden kom, begint Ronja pas te blaffen als ik de kamerdeur open doe. Die lag dus nog te slapen. Buiten rekt ze zich nog 4 keer uit.

Uitlaten: plezier voor drie

Bij het uitlaten pak ik het weer op waar ik gisteren gebleven was. Ik beloon iedere keer als één van beide honden naast me loopt, of allebei. Dat houdt in: heel veel voertjes. Want ze doen het geweldig!!! Wat een plezier om mee te lopen zo: prettig, en vooral ook heel erg schattig. Als we een hond tegenkomen, willen ze er allebei graag heen. "Spetsen!" Alleen Kari reageert. Die krijgt dus een beloning. Ronja op het moment dat het voertje erin gaat. Tsja! Maar als ze even haar aandacht bij mij houdt, krijgt ze alsnog wat. Dat is wat ik wil natuurlijk. Binnen de kortste keren heb ik 2 Spetsen met veel aandacht voor mij. Als de hond bij ons is, mogen ze hem of haar van mij begroeten. De derde hond die we tegenkomen, krijgt geen enkele belangstelling van het tweetal: kom op, er zijn voertjes te verdienen! I love clicker training!!!

Een enorm verschil met hoe ik gisteren ons uitlaatrondje begon. Gewoon mijn eigen houding en gedrag veranderen, en ik heb twee hondjes die enthousiast op mij letten.

Geen bench

Vandaag heeft ze niet in de bench gezeten: Paul verwachtte naar kantoor te moeten om een nieuwe werklaptop op te halen. De vorige is maandag spontaan gecrasht en hij hannest nu op een leenlaptop. Helaas, geen bericht. Hopelijk komt er morgen schot in de zaak, want Ronja moet dat in de bench zitten toch wat vaster in haar systeem krijgen dan alleen de twee dagen dat het echt moet. Het moet voor haar een vaste routine worden.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Donderdag 6 september 2007

Rond 5.00 uur een piep. Daarna heb ik haar er na de wekker uitgehaald.

Aangezien Paul en ik allebei de hele dag hebben gewerkt, hebben we voor vandaag verder even niets te melden.

 

Het vorige deel van Ronja's dagboek gaat over haar leventje in haar 16e levensweek.
En nu verder met haar 18e week.

Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
in DoghouseRock Foto's



Overzicht Ronja's dagboek
0-1 maanden




2 maanden
3 maanden
4 maanden
5 maanden
6 maanden
7 maanden
8 maanden
9 maanden
10 maanden
11 maanden
12 maanden
(V) = video     *** = Geen bericht

 



Naar boven

Copyright © 2002-2013, Sandra Hurkmans.
Niets op deze pagina mag op enige wijze worden overgenomen of vermenigvuldigd zonder toestemming van de auteur.
Printen voor eigen gebruik is wèl toegestaan. En een link naar onze website stellen wij natuurlijk op prijs!