Vakantie (deel 2)
Zoals ik al begon te vertellen in het septemberblog, zijn we eind september/begin oktober een weekje op vakantie gegaan. Heerlijk iedere dag wandelen vanuit het huisje, en voor de rest lekker lui lezen en (weinig) doen.
Zowel voor Ronja (12) als voor Iggy (8 maanden) moesten we even rustig opbouwen met de wandelingen. En een dag met een langere wandeling (5-6 km) afwisselen met een rustiger dag. Het weer hielp daarbij mee. De hele-dag-regendagen wisselden zich mooi af met heerlijk-wandelweer-dagen.
We ontdekten al snel dat Yuno en Iggy elkaar aanstaken wat betreft de neus achterna achter wildgeurtjes aan gaan. Met groooooote weidevelden in de buurt waar wij het overzicht konden bewaren, mochten ze gelukkig ook vaak los. En soms… vergis je je als baas. Iggy was lekker aan het rondrennen op een heuvelweide, berg af en berg op. Op een gegeven moment keken wij de heuvel op, en zagen precies mooi afgetekend tegen de hemel een paar Iggy- en een paar hazenoortjes. De hazenoortjes verdwenen over de kim, en de Iggy-oortjes ook, inclusief hun luistervermogen.
We wisten gelukkig dat er geen wegen in de buurt waren. Helemaal bovenaan de helling waren een aantal lange hagen, waar de haas zijn veiligheid kon zoeken, mocht hij daar behoefte aan hebben. Wij liepen ietsje sneller dan anders verder op het pad omhoog. Het duurde nog even voor we Iggy zagen, nog steeds rondjes aan het snuffelen om het spoor van de inmiddels inderdaad verdwenen haas op te pikken. Zijn oortjes gingen het pas weer doen toen we nog een stuk dichter in de buurt waren.
Ik heb hem maar even aangelijnd tot zijn ogen ook ons weer konden registreren. Hij had in ieder geval een prachtig mooi feestje gehad. Wij een reden om nog wat voorzichtiger te zijn waar we hem los lieten. En de haas… ik vermoed dat die Iggy op zijn slofjes eruit heeft gerend voor hij op het hem goed bekende terrein een plekje vond om alles rustig van een afstandje te bekijken.
Puppy-agility
In oktober hadden we ook een 2e lesje puppy-agility. Het zal nog een hele tijd duren voor we belastende dingen gaan doen, die lijfjes zijn nog lang niet volwassen. Maar er is in de tussentijd nog zoveel te doen en te leren, het gaat hier allemaal om eerste basisvaardigheden. Hij heeft deze keer zijn aandacht er een stuk beter bij, ondanks de keutels op de grond. Deze keer werken we aan een eerste begin van
- De paaltjes – rechtdoor rennen door een straatje met aan het einde zijn speeltje om na bij mij terugbrengen heerlijk samen mee te sjorren.
- De wip – met de voorpootjes ‘bouncen’ en merken dat het lawaai dat hij zelf produceert, ook nog lekkers oplevert! En Iggy vond dit zo leuk, dat we ook al een beginnetje gingen maken met het einde van de wip: met het raakvlak bijna op de grond, Iggy van achter mijn benen op het raakvlak leren springen en op het uiteinde leren staan. Ook hier komt de wip weer op de grond neer met geluid, wat natuurlijk weer lekkers oplevert. Iggy vond dit allemaal alleen maar prachtig.
- Sequentie sprongen en tunnel – waarbij we de tunnel maar even lieten voor wat het was. Daar stond een laagje water in, en dat kan Iggy niet zo waarderen. Water is om te drinken, niet om doorheen te lopen. Dus alleen sprongen. En dat deed Iggy echt een stukje beter dan de eerste les.
Spetsenwandeling
Wandelen met andere honden, altijd best een beetje spannend. Vooral voor de baasjes. Iggy voelde zich tussen de Spetsen al snel helemaal thuis. Hij had al snel een aantal Spetsenmeisjes die hij helemaal geweldig vond.
Voor ons is het altijd leuk om de familie van Ronja en Yuno terug te zien. Ronja’s vader Dorus, broertje van Ronja Esmar, natuurlijk Yuno’s moeder (en Ronja’s dochter) Nissa, Yuno’s dochter Mila, plus nog veel meer huis- en nestgenoten en verwanten.
De foto’s van de wandeling staan op deze pagina.
Cursus
Ondertussen staan we tijdens de cursus ook niet stil. We hebben een overgang gehad van de Basis-opvoeding naar de Gevorderde cursus (weer een certificaat erbij), waarbij we steeds meer, en meer verdiepte vaardigheden opdoen. Laagje op laagje opbouwen, waarbij je vervolgens vaak verrassend snel oefeningen kunt opbouwen, omdat je aandacht onder steeds moeilijker omstandigheden kunt vasthouden, de zelfbeheersing steeds beter wordt, je onderlinge communicatie steeds duidelijker wordt, de hond zich steeds langer kan concentreren, de coördinatie en lichaamsbeheersing steeds beter wordt, …
Foto’s èn video’s van één van deze oktoberlessen staan op Iggy’s fotopagina.
Sta
Een oefening waarmee we nog steeds moeite hebben, is ‘staan’. Ik kan Iggy prima met een handgebaar in positie neerzetten en hij kan die positie ook vasthouden, ook bij steeds meer afleiding. Ik beloon dit steeds vaker met een speeltje dan met lekkers, omdat hij dan veel enthousiaster staat en zijn staartje ook omhoog houdt.
Maar als ik het woordtje ‘sta’ gebruik, krijg ik of een zit, of na wat nadenken een soort hurk-sta.
Zit op afstand
Thuis hebben we inmiddels wel een leuk begin aan de ‘zit op afstand’, waar ik heel blij mee ben. Dit kan erg handig zijn tijdens wandelingen als de hond los loopt en er komt bijvoorbeeld een fietser aan. Als je roept, kan de hond in sommige situaties juist tussen de wielen komen, terwijl je dit kan voorkomen als je hem immobiliseert met een ‘zit’.
Poot optillen
Iggy’s puberteit is duidelijk gestart. Hij begon niet meer alleen ‘functioneel’ te plassen om zijn blaas te legen, maar op steeds meer plekken te zitten. En ineens zag ik hem bij het plassen soms op 3 poten balanceren. In de loop van dagen, een paar weken, werd het steeds duidelijker: hij begon echt zijn poot op te tillen. Altijd prachtig om te zien, dat gestuntel in het begin bij een reu. Ze moeten het echt leren.