Ronja (Curragh's Esir Folkvang)
04-05-2007 - 15-05-2024
Ronja 8 jaar oud
Ronja werd als eerste van het nest geboren en had 3 broertjes, die allen 16 jaar of ouder zijn geworden.
Van pup naar volwassen hond
Als pup is Ronja een erg open hondje. Andere honden vindt ze erg leuk en mensen kijkt ze kwispelstaartend aan en ze is overtuigd dat iedereen haar leuk vindt. Ook de rest van de wereld gaat ze open op af. Als ze al ergens van schrikt, is haar angst meestal van korte duur, waarna ze toch even gaat kijken wat dat nou was.
Als volwassen hond is Ronja nog steeds vrij open, maar wel kieskeuriger. Een paar honden vindt ze nog steeds helemaal geweldig, maar ze is voorzichtiger geworden met vreemde honden. Ook bij mensen heeft ze geleerd dat niet iedereen haar het meest geweldige beestje op aarde vindt en ze gaat eigenlijk alleen nog naar mensen toe die haar daartoe uitnodigen. En uiteindelijk gaat ze alleen naar mensen toe als ze denkt dat ze iets lekkers voor haar hebben. Niet? Niet interessant.
Waar Ronja als puppy heel veel mocht van haar roedelgenootjes Kari en Joschka, kreeg ze op den duur steeds meer grenzen opgelegd. Ze probeerde nog wel eens in Kari's kraag te hangen. Maar Kari negeerde haar totaal, of ze kreeg lik op stuk. Bij Joschka haalde ze dat soort grappen al veel langer niet meer uit. Die accepteerde dat ook echt niet.
Op deze site en op YouTube staan een aantal video's met spel van Ronja, Kari en Joschka.
Spelen en knuffelen, alles is leuk
Ook met ons speele Ronja graag. Sjorren vond ze direct al geweldig. Het loslaten van het speeltje beloonden we nu eens met lekkers, dan weer met doorgaan met spelen. Dit had ze al gauw door, zodat ze al snel het speeltje in onze handen probeerde te duwen.
Als pup vond Ronja knuffelen ook heerlijk. Later niet, behalve op specifieke momenten. 's Morgens vroeg, als ik me aan het aankleden was bijvoorbeeld. Dan ging ze op haar rug liggen: "buikje aaien, baas".
Ronja had al binnen een paar dagen door wat haar speeltjes waren en wat onze spulletjes. Sommige dingen, zoals sloffen, waren toch nog wel erg verleidelijk voor haar, dus die legden we weg. Het was soms erg moeilijk om niet in de lach te schieten als ze eens triomfantelijk met iets aan kwam zetten. Dat namen we haar dan af in ruil voor iets lekkers of een speeltje, wat ze over het algemeen helemaal prima vond.
Een heerlijk trainingshondje
Met trainen was Ronja een plezier om mee te werken. Ik betrapte mezelf er steeds weer op dat ik met een grote glimlach op mijn gezicht stond als ik met haar bezig was. Niet dat ze perse alles perfect deed, maar ze deed het met een plezier en met een inzet die aan fanatisme grensde. Dit gold zowel voor agility als voor dogdance.
Soms werkte ze wel een beetje slordig of verzon ze even zelf iets. Vaak moest ik erom lachen, maar even rustig aangeven dat dit niet is wat ik zocht, was ruim voldoende om haar weer op het juiste spoor te krijgen.
Toen ze 3 jaar was had ik nog nauwelijks wedstrijden met haar gelopen, grotendeels doordat 'het echte leven' er bij mij wat al te vaak tussendoor kwam. Die wedstrijden kwamen wel. Toen wist ik het al, en het kwam ook zo uit. Hoe onze prestaties samen ook waren, we werkten altijd vol plezier samen!
Ronja 38 weken
Puppy's !
In de 2e helft van 2010 beleefde Ronja een wel heel spannend avontuur: een nestje! Meer over het traject ernaartoe, de dracht en de puppy's in het nest staat op het blog van Curragh's kennel, waar fokker Bonnie en ik om beurten Ronja's belevenissen en die van haar pups opschreven. Op de nestpagina op de site van Curragh's kennel staan de stamboom van het nest en per hondje de foto's die Bonnie maakt of ontvangt van de eigenaren.
Tegen onze dierenarts liet ik me een keer ontvallen dat Ronja net een cadeautje is. Het kwam er spontaan uit, en sindsdien werd ik me er steeds meer van bewust: Ronja was echt op alle vlakken een speciaal hondje waar ik enorm van genoot.
Oude dame
Rond haar 10e jaar besloot ik dat het genoeg was met wedstrijden. Ik stopte met Agility, en een tijd later ook met Dogdance-wedstrijden. Dogdance-oefeningen bleef ik zeker doen tijdens wandelingen. Ook startten we met Hoopers, dat weinig belastend is, ook voor een oudere hond. Bij Hoopers sta je uiteindelijk als handler in een vak vanwaaruit je de hond door een parcours met hoops, tunnels en hekjes dirigeert. Daar leer je als handler weer heel veel meer over lichaamstaal! Ronja vond Hoopers eigenlijk alleen leuk als ik meerende. Dat deed ik dan ook geregeld, zeker tegen het einde van de training. Het ging er tenslotte om samen plezier te hebben!
Op zeker moment begon ik met Ronja en Yuno samen aan Balans en coördinatie. Dat vonden beide dames erg leuk. Voor Ronja was mijn doel haar koppie wakker te houden en een stuk onderhoud voor haar steeds strammer wordende lijf. Voor Yuno was mijn doel haar wat zekerder te maken op wiebelende ondergronden. Dat werkte bij beide dames goed. En het droeg voor Ronja zeker heel lang bij aan haar fitheid en plezier in het leven. Maar op zeker moment kon ze haar aandacht er niet meer goed bij houden, waardoor ze geen concentratie, en daardoor te weinig coördinatie meer kon opbrengen. Ook haar bespiering nam duidelijk af. Doordat ze steeds minder hoorde en zag, begon ze andere honden in de groep spannend te vinden. Eind 2023 was het dan toch echt tijd om te stoppen.
In huis bleef ze tot het allerlaatst de boel regeren. Uren voor etenstijd, het hoogtepunt van haar dag, stond ze ons al strijdbaar op te wachten, met lang gezicht en donkere, verontwaardigd gloeiende ogen . Waarom haar eten nog niet klaarstond, ja!!! Als Iggy en Yuno onderling gingen stoeien, beukte ze hen, vaak wat ongecoördineerd maar daarmee niet minder intimiderend, uit elkaar. Als haar voer klaar was, huppelde ze achter de baas aan naar haar eethoekje, in haar haast carambolerend tussen de verwarming en de keukenkastjes. Dat heeft onze bejaarde Bambi tot op de allerlaatste dag volgehouden. Al kauwend op lekkere Frolicjes is ze vlak na haar laatste maaltijd thuis door de dierenarts relaxt ingeslapen.
Dag prachtig, fantastisch meisje, ik hoop dat je Kari hebt gevonden en weer synchroon met hem optrekt zoals jullie dat samen altijd deden tot Ka'tje er te oud voor werd...
Meer over Ronja
Op deze website vind je nog een Dagboek van Ronja's eerste levensjaar.
Meer foto's van Ronja zijn te vinden in
DoghouseRock Foto's
